Ból migrenowy zwykle jest bardzo silny lub średnio silny. Miewa on różny charakter – pulsujący, kłujący, ściskający, rozpierający, opasujący, tępy lub rozlany. Może być jednostronny lub obustronny. Często towarzyszą mu nudności, wymioty, jak również nadwrażliwość na światło, dźwięki oraz zapachy. Jednak nie wszyskie powyższe cechy muszą występować u pacjenta, aby rozpoznać migrenę.

U około 1/3 pacjentów z migreną występuje aura. Są to objawy poprzedzające wystąpienie bólu głowy, mogą występować pod postacią zaburzeń wzrokowych (mroczki, zygzaki, migoczące kropki, rozmazany obraz) czuciowych lub zaburzeń mowy.

Z czasem migrena ulega chronifikacji, tzn. przechodzi w fazę przewlekłą. Wtedy ból pojawia się średnio przez połowę miesiąca lub codziennie. Ma to związek zarówno z samym przebiegiem migreny, jak i z dużą ilością stosowanych doraźnych leków przeciwbólowych. Migrenę przewlekłą leczy się inaczej niż migrenę epizodyczną, która występującą jedynie kilka dni w miesiącu. Do metod leczenia stosowanych w migrenie zaliczamy blokady nerwowe, toksynę botulinową, leczenie farmakologiczne (leki przyjmowane na stałe, jak i doraźnie), oraz inne metody (w zależności od rodzaju migreny).